Αυτιστική Διαταραχή και άλλες Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές

H αυτιστική διαταραχή γνωστή και ως αυτισμός, εντάσσεται στην κατηγορία των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών. Οι διαταραχές αυτές χαρακτηρίζονται από σοβαρά ελλείμματα σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης ταυτόχρονα, γι'αυτό και ονομάζονται διάχυτες. Τα πιο σοβαρά ελλείμματα ωστόσο παρουσιάζονται στους τομείς της κοινωνική αλληλεπίδρασης και των δεξιοτήτων επικοινωνίας. Επιπλέον, οι διαταραχές αυτές χαρακτηρίζονται από στερεότυπες μορφές συμπεριφοράς, ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων. Οι υπόλοιπες Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές είναι η διαταραχή Asperger, η διαταραχή Rett, η παιδική αποδιοργανωτική διαταραχή και η διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή μη προσδιοριζόμενη αλλιώς.
Ο αυτισμός είναι η διαταραχή που εμφανίζεται πιο συχνά από τις άλλες και αναφέρεται σε μια σοβαρή μορφή ψυχοπαθολογίας που εμφανίζεται νωρίς κατά την βρεφική ηλικία.
Η διαταραχή Rett χαρακτηρίζει ορισμένα παιδιά τα οποία αρχίζουν να εμφανίζουν ορισμένα ελλείμματα μετά από μια σύντομη περίοδο ομαλής ανάπτυξης.
Η παιδική αποδιοργανωτική διαταραχή αναφέρεται σε ορισμένα παιδιά τα οποία εμφανίζουν μια συνολική παλινδρόμηση σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης τους μετά από μια περίοδο ομαλής ανάπτυξης.
Η διαταραχή Asperger περιγράφει μια ομάδα παιδιών τα οποία παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα με τα παιδιά με αυτισμό αλλά δεν έχουν ελλείμματα στη γλωσσική ανάπτυξη.
Τέλος , η διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή μη προσδιοριζόμενη αλλιώς αναφέρεται στα παιδιά εκείνα που παρουσιάζουν σοβαρά ελλείμματα στην ανάπτυξη τους αλλά δεν πληρούν εξολοκλήρου τα κριτήρια για καμία από τις παραπάνω διαγνωστικές κατηγορίες.
Ο αυτισμός είναι μια διαταραχή η οποία επηρεάζει όλους τους Τομείς της αλληλεπίδρασης του ατόμου με το περιβάλλον του και οδηγεί σε απομόνωση και ακραία αποτυχία της διαδικασίας της κοινωνικοποίησης. Τα αυτιστικά παιδιά δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο, στον οποίο δεν επιτρέπουν την συμμετοχή άλλων ανθρώπων και στων οποίων δεν δέχονται άλλες παρεμβάσεις και αλλαγές. Δείχνουν ελάχιστο ενδιαφέρον για τους άλλους, ακόμα και τα μέλη της οικογένειας τους , και προτείνουν να μένουν μόνα τους και να ασχολούνται με διάφορα αντικείμενα με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο.
Η γλωσσική τους ανάπτυξη είναι άλλος ένας τομέας ο οποίος παρουσιάζει σοβαρά ελλείμματα. Περίπου τα μισά αυτιστικά παιδιά δεν αναπτύσσουν λόγο ή μπορεί να προφέρουν μεμονωμένες λέξεις η εκφράσεις. Τα άλλα μισα αναπτυσουν μια ιδιαίτερη μορφή λόγου με πολλές ιδιορρυθμίες και με βασικό χαρακτηριστικό το μη λειτουργικό χαρακτήρα του λόγου. Ο λόγος , ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχει, δεν αποτελεί για τα παιδιά αυτά μέσο επικοινωνίας διότι, συνήθως, δεν εκδηλώνεται διάθεση επικοινωνίας.
Επιπλέον, τα παιδιά αυτά διαθέτουν ένα πλούσιο ρεπερτόριο στερεότυπων κινήσεων και μορφών συμπεριφοράς , τις οποίες επαναλαμβάνουν συχνά με μεγάλη εμμονή. Αυτές οι μορφές συμπεριφοράς φαίνεται να παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον γι'αυτά τα παιδιά και να απορροφούν όλη τους την προσοχή για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αν επιχειρήσει να διακόψει η να παρεμποδίσει την εκτέλεση αυτών των δραστηριοτήτων , βρίσκεται συνήθως αντιμέτωπος με εξαιρετικά έντονα ξεσπάσματα εκνευρισμού και θύμου.
Το νοητικό επίπεδο των παιδιών αυτών μπορεί να κυμανθεί από τα ανώτερα επίπεδα της νοημοσύνης μέχρι τις βαρύτερες μορφές νοητικής υστέρησης . Επίσης , ορισμένα από αυτά τα παιδιά ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες, για παράδειγμα στα μαθηματικά η στη μουσική , γεγονός που προκαλεί την έκπληξη και το ενδιαφέρον τόσο του οικείου περιβάλλοντος όσο και των ειδικών. Ωστόσο, ακόμα και η ύπαρξη τέτοιων ειδικών ταλέντων δεν μπορεί να αντισταθμίσει τα συναισθήματα ματαίωσης που βιώνουν συνήθως όσοι ασχολούνται με ένα αυτιστικό παιδί και τα ποια προκαλούνται από την έλλειψη ενδιαφέροντες του παιδιού για επικοινωνία και από την αδυναμία εγκατάστασης μιας συναισθηματικής σχέσης μαζί του.